شنبه ۰۲ مرداد ۹۵ | ۱۲:۴۸ ۵۲ بازديد
مسجد جامع تهران متعلق به قرن سيزدهم هجري قمري است كه قسمت هاي مختلف آن در طول زمان و توسط افراد مختلف ساخته شده است. معماري بخش هاي مختلف اين مجموعه، حاكي از شكلگيري تدريجي مجموعه بنا است. برخي ساخت اين مسجد را در زمان شاه عباس دوم صفوي و برخي قرن نهم هجري قمري مي دانند ولي آن چه اكنون قابل رويت است، قديمي تر از قرن سيزدهم به نظر نمي رسد. كتيبهاي در ايوان خاوري و در ورودي به شبستان بزرگ مسجد مورخ به سال 1240هـ . ق و كتيبه ديگري در اين ايوان به تاريخ 1366هـ . ق وجود دارد. در ايوان جنوب باختري حياط تاريخ 1252هـ . ق خوانده مي شود كه مربوط به مرمت اين بخش از بنا مي باشد. محراب شبستان پشت اين ايوان داراي تاريخ 1344هـ . ق است. در دورههاي بعد از ساخت مسجد، مرمت و الحاقاتي درآن صورت گرفته كه براي نمونه مي توان به احداث كتابخانه اشاره كرد. در كتابخانه اين مسجد كتيبه اي وجود دارد كه اقدامات انجام شده در سال 1389هـ . ق را بيان مي كند.