منطقه كشار داراي كوه ها و دره هاي مهمي مي باشد كه در ذيل به آنها اشاره شده است :
كوه هاي مهم عبارتند از: كوه تهرو و كوه كشار در شرق منطقه ، كوه نمك و كوه انگوران در جنوب ، كوه آب شرينو و كوه گيشو در غرب.
دره هاي مهم منطقه : دره گود هشو در شرق و دره هاي اشكن و پركن در شمال.
وسعت منطقه:29129 هكتار
ويژ گي و سيماي عمومي منطقه(شامل وضعيت توپوگرافي،چشم انداز، پوشش گياهي و گونه هاي شاخص گياهي، وضعيت عمومي حيات وحش و گونه هاي شاخص و كريدور ها)
وضعيت توپوگرافي
كوههاي منطقه كشار در بخش انتهايي رشته كوههاي زاگرس قرار گرفته است . قديمي ترين رسوبات آن شامل رسوبات كامبرين ، ژوراسيك ، كرتاسه ، دوران سوم و عهد حاضر مي باشد . رسوبات كامبرين اغلب در ميان لايه هاي رسوبي جديد و يا رسوبات آبرفتي تيره رنگ قارچي شكل ديده مي شود كه در اطراف خود رسوبات سفيد رنگي بجاي گذاشته اند . رسوبات ژوراسيك اغلب شامل توده هاي ضخيم آهك خاكستري رنگ است . رسوبات كرتاسه در سه قسمت تحتاني ، مياني و فوقاني ديده مي شوند .
رسوبات دوران سوم خودشامل رسوبات ائوسن ، ميوسن و پليوسن است . رسوبات ائوسن از آهك هاي قهوه اي روشن با لايه بندي هاي كم عرض تشكيل شده ولي در برخي مواقع داراي ضخامت و تراكم زياد است . ميوسن نيز داراي ضخامت و گسترش زيادي است و شامل ميوسن تحتاني بنام تشكيلات گچساران ، ميوسن مياني موسوم به تشكيلات ميشان و ميوسن فوقاني متشكل از ماسه سنگ سست و لايه هاي سيليسي و مارني خاكستري رنگ بنام تشكيلات اغاجاري است . رسوبات پليوسن تحتاني تشكيل شده از سيليت و ماسه سنگ و كنگلومرا بصورت متناوب ، پليوسن فوقاني متشكل از كنگلومرا آهكي همراه با عناصر ريز و درشت سيليسي است . رسوبات عهد حاضر از تخريب و فرسايش ارتفاعات و ته نشت مواد حاصله به وجود آمده و منابع اصلي ذخيره آبهاي زيرزميني به شمار مي آيد .
خاك
بخش هاي جلگه اي منطقه شامل قسمت اعظم بخش جنوبي، نوار شرقي و بخش شمالي از خاكهاي شور و قليايي تشكيل شده و داراي مقادير زيادي املاح محلول از قبيل كلرور، سولفات وكربنات هاي كلسيم، منيزيم، سديم و پتاسيم است. در فصول خشك و گرم تجمع لايه اي از املاح روي اين خاك ها ديده مي شود. خاك هاي قسمت عمده اي از منطقه كوهستاني گنو در بخش هاي مركزي و جنوب غربي را ليتوسل آهكي متشكل از مارنهاي نمكي و گچي تشكيل داده كه در آنها قطعات درشت سنگ هاي آذرين وجود دارد . مارن هاي گچي در تمام طول پروفيل خاك ديده مي شود. فقدان افق هاي خاك مبين جوان بودن خاك مي باشد . شيب هاي شمال شرقي، قسمتي از شمال غربي و نيز دامنه هاي غربي رشته كوه گنو از خاك هاي رسوبي درشت بافت و خاك هاي كانوويان و ريگوسل تشكيل يافته است .
اقليم
از نظر اقليمي منطقه كشار در اقليم بياباني شديد تقسيم بندي مي شود . ميزان بارندگي ساليانه آن از كمتر از 10 مليمتر 150 ميليمتر متغير است . اغلب بارندگي ها در فصل زمستان مي باشد و معمولا بيشتر از مجموع بارندگي دو فصل پاييز و بهار است . دماي ساليانه منطقه بطور متوسط 8/26 درجه سانتي گراد است . دي ماه ، سردترين ماه سال و تير ماه ، گرمترين ماه مي باشد . بطور كلي منطقه كشار داراي فصل خشكي طولاني همانند ديگر نقاط استان است . به علت فقدان ايستگاه هواشناسي در ارتفاعات امار و اطلاعات اقليمي دقيق موجود نمي باشد .
منابع آبي
در منطقه كشار و اطراف آن چند رودخانه مهم وجود دارد كه به همراه چشمه هاي موجود در كل منطقه منابع طبيعي آب مي باشند . از رودخانه هاي مهم منطقه مي توان به رودخانه شيردون در شمال ، رودخانه تنخواه ، رودخانه تهلو و رودخانه آبگرم سياه كش كه همگي در ضلع حنوبي واقع شده اند ، اشاره نمود . از بين رودخانه هاي موجود تنها رودخانه تنخواه در كل سال داراي آب مي باشد كه به واسطه مجاورت با كوه نمكي ، شور و داراي گوگرد است . در سرچشمه آن چمشه آبگرم وجود دارد . رودخانه شيردون كه در بخش شمالي منطقه وجود دارد داراي دو سرشاخه مي باشد كه از ارتفاعات روستاهاي چوري و پي پر سرچشمه گرفته و بعد از تلاقي به رودخانه كل مي رسد .
نام برخي از چشمه هاي منطقه عبارت است از : حوص سوزي – پاروك محمد ابراهيم – پاروغ – گوجي
وضعيت طبيعي منطقه
كوه كشار طاقديس بزرگي است كه درادامه چين خوردگيهاي زاگرس قرارداشته وبين اين منطقه وكوه گنو رودخانه كل حايل شده است . درضلع جنوبي داراي دشتهاي هموار ودر قسمتهاي غربي بيشتر تپه ماهوري مي باشد ولي درمجموع اين منطقه تغييرات كمربندهاي ارتفاعي دشت تا كوهستان رادربرمي گيرد ولي سيماي اغلب آن كوهستاني است. ميزان بارندگي ساليانه دراين منطقه كم واغلب به كمتراز120 ميلي متر درسال مي رسد . اما با اين وجود به دليل شرايط خاص ژئولوژيك منطقه چشمه هاي آب شيرين فراواني در آن وجود دارند.
پوشش گياهي
پوشش گياهي منطقه كشار بسيار متنوع مي باشد ومجموعه اي ازعناصر نوبوسندي ، ايراني ، توراني رادرخودجاي داده است. پوشش گياهي آن از دشت تا كوهستان، دركمربندهاي ارتفاعي تغيير مي كند. دشتها تا ارتفاعات مياني آن گونه هاي نوبوسندي نظير انواع آكاسياAcacia sp، پرخ Euphorbia larica، گيشدرPeriplocaaphylla، استبرقCalitropisprocera، قيچZygophyllym. sp، تجAcacia oerpota، مهرخوش Zhumeriamajdae، كنارZiziphusspinachirsti، كهورProsopis .sp، ژيمنوكارپوس وگزTamarix.spرادر خود جاي داده اند . دوگونه كنار وتج از گونه هاي غالب اين ناحيه مي باشند.ارتفاعات مياني تا قلل كوه ها جايگاه عناصر ايران – توراني نظير كيكمmonspessulanumAcer، بنهPistaciaatlantica، بادام كوهيAmygdalusscoparia، قيچ Zygophyllum.sp، گون گاويEbenusstellatus، درمنهArtemisia .sp، آويشنZataria .sp و….. مي باشد كه ازتنوع وتراكم بسيار بالايي برخورداراست .
حيات وحش
اين منطقـه به دليل تنوع اقليمي وزيستگاهي ازنظر حفظ گونه هاي جانوري بسيار قابل توجه بوده و گونه هاي دشت زي تا گونه هاي كوه زي رادربرمي گيرد.جبيرGazelladorcas، قوچ وميشOvissp، كل وبز Capra aegagrus، پلنگPanderapardus، گربه وحشيFelissilvestris، كفتارHyaena h.، شغالcanisaureus، روباه معموليVulpes v.، تشيHystrixindica، خرگوشLepuscapensis وگراز Susscoroaازمهمترين پستانداران منطقه مي باشد . منطقه كشار يكي از مهمترين زيستگاه هاي كل و بز و قوچ وميش در استان است .
ازبين پرندگان تيهو AmmoperdixGriseogularisوكبكAlectorischukarازفراوان ترين ومهمترين گونه هاي قابل شكار منطقه بوده ومي توان از پرندگاني نظير هماGypaetusbarbatus، دالAegypiusmonachus، دليجهFalco tinnunculus، سارگپه ها(Buzzard )، سسك ها( Warbler)، زنبورخورها(Bee-eater)، سنگ چشم ها (Shrike)، داركوب ها (Woodpecker)، چك چك ها ( Wheatear) وغيره …… نيز نام برد. ازخزندگان مي توان افعي ها (Viper )، مارجعفريEchiscarinatus، وانواع مارمولك ( Lizard )اشاره كرد .
جاذبه هاي اكوتوريستي
منطقه كشار به دليل برخورداري از تنوع زيست گاهي، زيستي و حضور شمار زيادي از گونه هاي بومي و اندميك كاملاً ارزش حفاظتي داشته به علاوه به خاطر موقعيت ويژه و گذر گاهي خود از لحاظ تحقيقاتي داراي ارزش فراواني است اين منطقه به عنوان يكي از مناطق پشتوانه جهت منطقه حفاظت شده گنو محسوب شده و به دليل نزديكي به شهر، منابع طبيعي كافي، چشم انداز هاي زيبا، وجود چشمه سار هاي فراوان و پوشش گياهي مطلوب مي تواند به عنوان يك تفرجگاه مطلوب مورد استفاده قرار گيرد واز بار سنگين طبيعت گردي در منطقه حفاظت شده گنو بكاهد.
وضعيت عمومي اقتصادي اجتماعي
شهر بندرعباس و شهر خمير به عنوان دو مركز جمعيتي بزرگ در دو سوي شرق و غرب منطقه قرار دارند . فاصله نزديك اين دو كانون بزرگ جمعيتي به منطقه ، تاثيرات سوئي را ايجاد نموده است كه مهمترين آنها تخريب زيستگاه و شكار وحوش منطقه مي باشد .
در پيرامون منطقه خصوصا در سمت شمالي و جنوبي آن روستاهاي متعددي وجود دارد كه روستاهاي ضلع شمالي عبارتند از : دونو – آب مصلي – پرگان – گيشو – تنگ شكن – پي پر – چوري – مارو – توركان – دريخواه – تهلو
روستاهاي ضلع جنوبي : شهرك جديد علوي – كشار بالا – كشار دوستاني – كشار سرگپ- كشار پايين – انگوران – نيمه كار – لاور بلا- نره
تعارضات مهم منطقه
– شكار بي رويه به دليل نزديكي به شهرهاي بندر عباس و خمير ، بخش ها و روستا هاي اطراف.
– وجود معادن فعال سنگ آهن در جنوب منطقه و شن وماسه در جنوب غربي.
– استفاده از چشمه ها توسط ساكنان منطقه كه اكثراً دامدار و كشاورز هستند، كه اين امر مانع از شرب آب توسط حيات وحش منطقه مي گردد .
– چرا ي بيش از حددام در مراتع .
– تخريب زيستگاه به واسطه عمليات معدنكاري.
تجهيزات و امكانات
تجهيزات و امكاناتي در منطقه موجود نمي باشد و اين منطقه توسط اداراه كل و سر محيط باني گنو و بندر خمير تحت حفاظت قرار دارد.
3. ساير ملاحظات:
با توجه به اينكه اين منطقه به تازگي تحت حفاظت قرار گرفته است، نياز به تجهيز و تامين نيرو وامكانات دارد.
كوه سيوك نرم آب
بهترين سواحل تايلند
چندش آورترين غذاهاي جهان
۱۰ پاساژ برتر بانكوك