دشت مغان تا اوايل دوران سوم زمين شناسي بصورت كلي سنكلينال (درياي كم عمق) در زير آب بوده است و از نيمه دوم دوران سوم به بعد در اثر كاهش تدريجي آب جلگه وسيع بين رود كر و ارس بوجود آمده كه پايين ترين ارتفاع آن از سطح دريا ۴۰ متر در شهرستان پارس آباد و بلندترين نقطه آن با ارتفاع ۱۳۰۰ متر، ارتفاعات خروسلو مي باشد. منطقه مغان بيشتر به يك جلگه استپي شباهت دارد و اكثر سطوح اين شهرستان ارتفاعي كمتر از ۳۰۰ متر داشته و تنها بخش ناچيزي به ميزان ۱۹% از آن بصورت تپه و يا كوه كم ارتفاع مي باشد.
اين منطقه در راستاي طرح احياي آهو در دشت مغان طي مصوبه183424/45540مورخ16/8/89 هيات محترم وزيران و بر اساس روزنامه رسمي شماره 26178/90 مورخ 28/6/90 و مصوبه شماره 350 شورايعالي حفاظت زيست به ثبت رسيده است
موقعيت عمومي منطقه
در جنوب غرب بخش اصلاندوز از توابع شهرستان پارس آباد و غرب بخش قشلاق دشت از توابع شهرستان بيله سوار، در شمال استان اردبيل واقع گرديده است
وسعت منطقه
35000 هكتار
ويژگي و سيماي عمومي منطقه( شامل وضعيت توپوگرافي , چشم انداز, پو شش گياهي وگونه هاي شاخص گياهي , وضعيت عمومي حيات وحش و گونه هاي شاخص و كريدورها )
دشت مغان تا اوايل دوران سوم زمين شناسي بصورت كلي سنكلينال (درياي كم عمق) در زير آب بوده است و از نيمه دوم دوران سوم به بعد در اثر كاهش تدريجي آب جلگه وسيع بين رود كر و ارس بوجود آمده كه پايين ترين ارتفاع آن از سطح دريا 40 متر در شهرستان پارس آباد و بلندترين نقطه آن با ارتفاع 1300 متر ارتفاعات خروسلو مي باشد.منطقه مغان به يك جلگه استپي بيشتر شباهت دارد و اكثر سطوح اين شهرستان ارتفاعي كمتر از 300 متر داشته و تنها بخش ناجيزي به ميزان 19% از آن بصورت تپه و يا كوه كم ارتفاع مي باشد.
گونه هاي جانوري شناسايي شده در زيستگاه مورد مطالعه عيارتند از گرگ، روباه، شغال، خرگوش و گراز وحشي و پرندگاني از قبيل عقاب، دليجه، قرقي، مينا و پري شاهرخ و پرندگاه آبزي و كنار آبزي و تعداد زيادي از گونه گنجشك سانان مي باشد. گونه شاخص دشت مغان آهوي ايرني بوده كه در ساليان گذشته بر اثر شكار بي رويه منقرض شده و هدف طرح احياي اين گونه در دشت مغان با انتقال از مناطق همجوار از جمله دشت سهرين زنجان مي باشد.
از گياهان بومي و مشخص و غالب دشت مغان سه گونه از جنس درمنه و خانواده مركبان با نام محلي يوشان مي باشد اين گياه سطح زيادي از مراتع دشت را مي پوشاند شامل:
Artemisia herbaaiba
Artemisia vuigar
A rtemisia scoparia
جاذبه هاي اكوتوريستي
– وجود قشلاقات عشاير شاهسون در منطقه
– امكان بازديد از سايت تكثير نيمه طبيعي آهو در منطقه
– پرنده نگري براي علاقمندان طبيعي به خصوص در ايام فصل پاييز و زمستان
وضعيت عمومي اقتصادي اجتماعي
در داخل محدوده 23 آبادي وجود دارد كه دو روستا با تعداد به ترتيب 60 و 72 خانوار با جمعيتي بالغ 244 و 429 نفر بوده و و تعداد 8 آبادي داراي 20 تا 50 خانوار بوده و 13 آبادي كمتر از 20 خانوار مي باشد تراكم نفر در سطح 10 نفر در كيلومترمربع مي باشد و شغل اهالي اين آباديها صرفاً دامدار است. جاده دسترسي آباديهاي فوق الذكر بصورت خاكي و يا شوسه اي بوده و از طريق جاده آسفالته فرعي در قسمت شمال محدوده مذكور به جاده اصلي اردبيل – پارس آباد و پارس آباد – جعفرآباد متصل مي گردند.
تعارضات مهم منطقه
– چراي دام عشاير بيش از حد و ظرفيت مراتع
– تبديل اراضي مرتعي به كشاورزي توسط افراد سود جو
تجهيزات و امكانات
در حال حاضر سايت تكثير با امكانات يك كانكس به عنوان پاسگاه محيط باني در منطقه ايجاد گرديده است.
10-ساير ملاحظات
-احداث پاسگاههاي محيط باني
-ايجاد چارت و جذب نيروي محيط بان
– ايجاد امكانات و تجهيزات حفاضتي در منطقه
كوه سيوك نرم آب
بهترين سواحل تايلند
چندش آورترين غذاهاي جهان
۱۰ پاساژ برتر بانكوك